រៀងរាល់ឆ្នាំ ឱ្យតែចូលដល់ខែភទ្របទ ជនរួមជាតិ Khmer នៅតំបន់ Nam Bộ តែងអំណរទទួលបុណ្យសែនដូនតា ឬហៅថា (បុណ្យភ្ជុំ) ដែលជាពិធីបុណ្យដ៏ធំមួយក្នុងឆ្នាំដើម្បីរំឭកនឹកគុណ និងតបស្នងសងគុណដល់ឪពុកម្តាយ ជីដូនជីតា និងបុព្វការីជន។ ក្នុងបរិយាកាសដ៏អធិកអធមនោះ ពិធី “ភ្ជុំបិណ្ឌ” ឬក៏ហៅ ពិធីដាក់បាយបិណ្ឌ បានក្លាយជាលក្ខណៈវប្បធម៌ជំនឿដ៏វិសេសវិសាល សំដែងនូវគុណធម៌ “ផឹកទឹកនឹកប្រភព”។
ពិធីកាន់បិណ្ឌនិងបោះបាយបិណ្ឌក្នុងរដូវបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ សែនដូនតា។
ក្រោកពេញមួយយប់ដើម្បីរៀបចំស្ពកសែនដូនតា
បរិយាកាសនៃរដូវបុណ្យដូនតាបានរសាត់អណ្តែតចូលដល់ចង្ក្រានបាយគ្រប់ផ្ទះ គ្រប់ភូមិស្រុក។ តាំងពីព្រលឹមស្រាងៗ ពេលដែលសន្សើមកំពុងនៅធ្លាក់ ចង្ក្រានបាយរបស់គ្រួសារខ្មែរជាច្រើនបានបំភ្លឺឡើងដោយពន្លឺអណ្តាតភ្លើង។ មនុស្សគ្រប់រូបមមាញឹករៀបចំសម្រាប់ពិធីកិច្ចដ៏សំខាន់ៗមានដូចជាពិធីបោះបាយបិណ្ឌជាដើម។
ក្នុងផ្ទះមួយនៅភូមិមួយក្នុងឃុំហ្វាប៊ិញ អ្នកមីង Sơn Thị Quành Na (អាយុ ៦២ ឆ្នាំ) ជាមួយកូនចៅកំពុងយកចិត្តទុកដាក់ពូតបាយបិណ្ឌជាពំនូតៗយ៉ាងស្មើ។ អង្ករដែលយកមកប្រើត្រូវជាប្រភេទអង្ករដំណើបដែលឈ្ងុយឆ្ងាញ់ជាងគេ ដោយដាំឱ្យឆ្អិនល្មម និងទន់។ ចំពោះលោកយាយ បាយបិណ្ឌមួយដុំៗគឺតំណាងឱ្យទឹកចិត្តដ៏ជ្រះថ្លាដែលបញ្ជូនទៅដល់បុព្វការីជន។
“ឱ្យតែដល់រដូវបុណ្យដូនតា គឺគ្រួសារគាត់តែងក្រោកពីម៉ោង ៣-៤ ទៀបភ្លឺ ដើម្បីរៀបចំដាំបាយដំណើប ពូតជាបាយបិណ្ឌ ឱ្យបានទាន់ពេលយកទៅវត្តមុនពេលព្រះអាទិត្យរះ” លោកយាយ វណ្ណា ចែករំលែក។
“ចាស់ៗតែងបាននិទានតៗគ្នាថា នេះគឺជាពេលដែលទ្វារនរកបើក ដើម្បីដោះលែងឱ្យពួកប្រេតទាំងឡាយបានវិលត្រឡប់ទៅឋានមនុស្សស្វែងរកកូនចៅនិងញាតិសន្តានទាំងខ្លួនពោរពេញដោយសេចក្តីស្រេកឃ្លាន។ ហើយដល់រដូវបុណ្យសែនដូនតារាល់ឆ្នាំ យើងដែលត្រូវជាកូនជាចៅនាំគ្នាចូលវត្តកាន់បិណ្ឌ និងនិមន្តព្រះសង្ឃដារឧទ្ទិសជូនដួងវិញ្ញាណក្ខន្ធនៃបុព្វការីជនទាំងឡាយឱ្យបានបរិភោគពេញលេញ និងជួថែរក្សាកូនចៅឱ្យមានក្តីសុខ សុភមង្គល”។
ស្ពកសំណែនមិនមែនមានតែបាយបិណ្ឌប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងមាននំចំណី ផ្លែឈើ កសិផលប្រចាំក្នុងភូមិស្រុកទៀតផង។ គ្រប់យ៉ាងត្រូវបានរៀបចំយ៉ាងហ្មត់ចត់ បង្ហាញពីការគោរពដឹកគុណរបស់កូនចៅចំពោះអ្នកដែលបានចែកឋាន។
ជនរួមជាតិ Khmer នាំគ្នាទៅវត្តតាំងពីព្រលឹមដើម្បីប្រាព្ធពីធីកាន់បិណ្ឌ និងបោះបាយបិណ្ឌ។
ពិធីកិច្ចដ៏អធឹកអធមនៅតាមវត្ត
នៅពេលដែលបាយបិណ្ឌត្រូវបានរៀបចំរួចរាល់ គ្រួសារនីមួយៗ តាំងពីមនុស្សចាស់រហូតដល់ក្មេងៗ ស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ប្រពៃណី រួមគ្នាយកបាយម្ហូបរួមទាំងបាយបិណ្ឌផងដែរសម្រាប់ទៅវត្តដារឧទ្ទិសជូនដួងវិញ្ញាណក្ខន្ធរបស់បុព្វការីជនទាំងឡាយ។
បន្ទាប់មក បាយបិណ្ឌដ៏សស្អាតទាំងនោះ ត្រូវបានដាក់ដោយក្តីគោរពនៅលើថាសធំៗដែលគេរៀបចំទុកជាស្រេចនៅជុំវិញបរិវេណនៃព្រះវិហារ ឬក៏ដាក់នៅជុំវិញគល់ឈើបុរាណធំៗ និងតាមរបងវត្ត។ ជនជាតិ Khmer ជឿថា តាមរយៈពិធីកិច្ចនេះ វិញ្ញាណក្ខន្ធរបស់ពពួកប្រេតដែលត្រូវជាសាច់ញាតិ នឹងទទួលបាននូវទានដែលកូនចៅឧទ្ទិសជូន។
អត្ថន័យដ៏ជ្រាលជ្រៅសម្រាប់រដូវតបស្នងគុណ
ពិធីបោះបាយបិណ្ឌ គឺគ្រាន់តែជាចំណុចមួយក្នុងចំណោមសកម្មភាពដ៏មានអត្ថន័យជាច្រើនដទៃទៀតនៃពិធីបុណ្យសែនដូនតាប៉ុណ្ណោះ។ យោងតាមលោកអាចារ្យ Sơn Thành នៅចំណុះវត្តពុតធ្លេថ្មី (Hoà Bình Mới) ឃុំ Hoà Bình បានឱ្យង៖ បុណ្យសែនដូនតា គឺបង្កប់នូវអត្ថន័យនៃទឹកចិត្តមនុស្សធម៌យ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ហើយក៏មានខ្សែរយៈទាក់ទងខាងវិញ្ញាណរ និងមនុស្សគ្រប់ជំនាន់ផងដែរ។
“បុណ្យសែនដូនតា ជាពិធីសែនព្រេនសម្រាប់រំលឹកនឹកគុណជីដូនជីតា ក៏ជាឱកាសដើម្បីឱ្យកូនចៅបានតបស្នងសងគុណដល់បុព្វការីជនរបស់ខ្លួនផងដែរ” លោកអាចារ្យ Sơn Thành បានពន្យល់ដូច្នេះ។ “យោងតាមទ្រឹស្តីនៃព្រះពុទ្ធសាសនា និងជំនឿរបស់ជនរួមជាតិ Khmer យើងខ្ញុំជឿជាក់ថា មនុស្សយើងពិតជាមានវិញ្ញាណ។ ពិធីនេះគឺដើម្បីប្រកាសអញ្ជើញដួងវិញ្ញាណក្ខន្ធរបស់បុព្វការីជនទាំង ៧ សន្តាន ឱ្យវិលត្រឡប់ មកជួបជុំជាមួយកូនចៅវិញ។ កូនចៅនឹងរៀបចំបាយស្ពកដែលមានមុខម្ហូបដ៏ឆ្ងាញ់បំផុត ដើម្បីបង្ហាញពីទឹកចិត្តដឹងគុណ។ នេះគឺជាទំនាក់ទំនងរវាងអ្នកដែលនៅរស់ និងអ្នកដែលត្រូវបានចែកឋាន ហើយក៏ជាការសម្រាប់រំឭកដល់មនុស្សគ្រប់គ្នាឱ្យចងចាំពីឫសគល់របស់ខ្លួន ត្រូវរស់នៅឱ្យបានល្អរក្សាកិត្តនាមដូនតារបស់ខ្លួន”។
ជនរួមជាតិ Khmer ទៅវត្តកាន់បិណ្ឌដោយចិត្តជ្រះថ្លាដើម្បីឧទ្ទិសជូនដួងវិញ្ញាណក្ខន្ធបុព្វការីជនរបស់ខ្លួនក្នុងឱកាសបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ សែនដូនតា។
នៅពេលព្រះអាទិត្យរះឡើងខ្ពស់ចែងចាំងគ្រប់អន្លើនៃបរិយាកាសដ៏ស្ងៀបស្ងាត់ បន្ទាប់ពីព្រះសង្ឃធ្វើកិច្ចដារឧទ្ទិសរួចរាល់ មាមីងប្រជាពុទ្ធបរិស័ទទាំងឡាយក៏នាំគ្នាវិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ដោយទឹកមុខយ៉ាងជ្រះថ្លា។ រដូវបុណ្យសែនដូនតានឹងកន្លងផុតទៅ ប៉ុន្តែតម្លៃនៃទឹកចិត្តកត្តញ្ញូ និងការដឹងគុណចំពោះបុព្វការរីជនទាំងឡាយរបស់បងប្អូនជនរួមជាតិខ្មែរ នឹងឋិនៅជារៀងរហូត។ ពិធីកាន់បិណ្ឌដោយអត្ថន័យខ្ពង់ខ្ពស់ បាននិងកំពុងរួមចំណែកបំប៉ននិងបន្តនូវតម្លៃវប្បធម៌ដ៏ល្អប្រពៃទាំងនោះដើម្បីបង្កើតឡើងជាអត្តសញ្ញាណដ៏វិសេសវិសាលរបស់ជនរួមជាតិ Khmer នៅខេត្ត Cà Mau៕
Thạch Đờ Ni